Op weg terug naar Atlanta parkeren we bij de roestige ophaalbrug over de Old Pearl River. We gaan mee met de swamp tour. Geen lawaaige snelle Airboat, maar hier is ons een rustige eco tour beloofd. De enige die (veel) geluid maakt is onze gids…..
Hij roept de zwijntjes, die in het ondiepe water wroeten en lokt ze met, ja echt, marshmellows. Op de vraag of dat niet scahdelijk is, lacht hij dat de beesten een plaag zijn en er veel te veel van zijn.
Het is een schitterend gebied, met allerlei prachtige bomen en dichtbegroeide oevers en Henri weet heel erg veel te vertellen over dit oude moeras, waar Native Americans (indianen) eeuwenlang leefden van noten, fruit en dieren.
We pruttelen verder, op zoek naar alligators in de Honey Island Swamp. Verscholen tussen de waterplanten of alleen met de bolle ogen boven water. Ze zijn er! Nadat Henri eerst wat vrouwonvriendelijke grapjes heeft gemaakt over de kortgerokte dames van het vrijgezelle feestje in de andere boot, schreeuwt hij naar Alli verderop. Hij zwaait met een dunne tak met gespiest worstje. Als een circus act springt de jonge gator tot z’n middel uit het water om zijn prooi op te vissen. En zo gaat het vermaak nog even door.

Gelukkig is er ook genoeg moois te zien aan de andere kant van onze boot. Als in een wedstrijd met de vrijgezelle partyboot, stuiven we over de Old Pearl River terug naar de steiger.

Daar vraagt Henri om een fooi. Wat denk je zelf?!